Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να αξιολογηθούν οι αλλαγές στους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου σε παχύσαρκους ασθενείς με δυσλιπιδαιμία και/ή υπέρταση που λαμβάνουν φεντερμίνη (PHEN) και τοπιραμάτη παρατεταμένης αποδέσμευσης (TPM-ER).

Στην 56-εβδομάδων, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, πολυκεντρική μελέτη ο συνδυασμός PHEN / TPM-ER έδειξε σημαντική απώλεια βάρους σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους συμμετέχοντες με ≥ 2 συννοσηρότητες που να σχετίζονται με το σωματικό βάρος.

Οι συμμετέχοντες με δείκτη μάζας σώματος από 27 έως 45 kg/m(2) τυχαιοποιήθηκαν σε εικονικό φάρμακο, PHEN 7.5 mg / TPM-ER 46 mg, ή PHEN 15 mg / TPM-ER 92 mg. Οι συμμετέχοντες έλαβαν επίσης συμβουλές για τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής. Πρωτογενή τελικά σημεία ήταν η ποσοστιαία απώλεια βάρους και η αναλογία των συμμετεχόντων με επίτευξη ≥ 5% απώλειας βάρους. Πρόσθετα τελικά σημεία ήταν αλλαγές στις μεταβλητές των λιπιδίων στους συμμετέχοντες με δυσλιπιδαιμία και της πίεσης του αίματος στο υπερτασικό πληθυσμό, στρωματοποιημένης για το είδος της θεραπείας και το μέγεθος της απώλειας βάρους.

Ο συνδυασμός PHEN / TPM-ER προκάλεσε σημαντικά μεγαλύτερη μέση απώλεια βάρους σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο στις υποομάδες των συμμετεχόντων με δυσλιπιδαιμία και υπέρταση. Ανεξάρτητα από την ομάδα θεραπείας που εντάχθηκαν, οι συμμετέχοντες με δυσλιπιδαιμία που έχασαν ≥ 5% του αρχικού σωματικού βάρους τους παρουσίασαν σημαντικά μεγαλύτερες μειώσεις τριγλυκεριδίων (-14.5% έως -39.8%), καθώς και της μη-υψηλής πυκνότητας χοληστερόλης (-9.4% σε -14.8 %) από εκείνες που των ατόμων που έχασαν <5% του βάρους τους (p<0.05). Παρόμοια, οι συμμετέχοντες με αρτηριακή υπέρταση κατά την έναρξη παρουσίασαν ελάττωση της συστολικής αρτηριακής πίεσης από -7.5 έως -11.8 mm Hg (p <0.001 έναντι εκείνων με <5% απώλεια βάρους).

Εν κατακλείδι, η δοσοεξαρτώμενη απώλεια βάρους που προκαλεί η συνδυασμένη θεραπεία με PHEN / TPM-ER συνοδεύτηκε από σημαντικές βελτιώσεις σε παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου στους συμμετέχοντες που είχαν δυσλιπιδαιμία ή υπέρταση κατά την έναρξη της μελέτης, γεγονός που υποδηλώνει ότι η διευκόλυνση της απώλειας βάρους, με τη βοήθεια της φαρμακοθεραπείας, επιπρόσθετα στις αλλαγές του τρόπου ζωής, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα σε παχύσαρκους και υπέρβαρους ασθενείς με συννοσηρότητες.